- yüksəkvəzifəli
- sif. Yüksək vəzifə sahibi olan, yüksək ictimai və ya xidməti mövqe tutan. Yüksəkvəzifəli şəxslər.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
yüksəkvəzifəli
Look at other dictionaries:
yüksəlmək — f. 1. Yüksəyə, yüksəklərə, yuxarı qalxmaq; ucalmaq. Bina xeyli yüksəlmişdir. – Ay xeyli yüksəlmiş, ətrafı yarımkölgəli bir surətdə aydınlatmışdı. S. H.. Günəş bu yerlərdə qalxıb atına; Yüksəlir göylərin yeddi qatına. S. V.. Günəş üfüqdən xeyli… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yüksək — sif. 1. Uca, hündür. Yüksək bina. Yüksək dağ. Yüksək ağac. Yüksək təpə. – Yolun üst tərəfində, yüksək qayaların döşündə şam ağacları görünürdü. S. Şamilov. // Yüksəklərdə olan. Yüksək yer. Yüksək yaylaqlar. Yüksəkdə uçan təyyarə. 2. Adi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yüksəkmaaşlı — sif. Yüksək tariflər üzrə maaş (zəhmət haqqı) alan. Yüksəkmaaşlı vəzifə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ucamərtəbəli — sif. 1. Uca, yüksək, hündür, çoxmərtəbəli. Ucamərtəbəli ev (bina). 2. məc. köhn. Yüksək vəzifə sahibi olan, yüksəkvəzifəli … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
alimənsəb — ə. yüksək vəzifə sahibi … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
yuxarı — 1. sif. Üst, üstdə olan, yüksəkdə olan, yuxarıda olan. Yuxarı mərtəbə. Gəminin yuxarı göyərtəsi. – <Qərənfil xala> cəld yuxarı otağa çıxdı. Ə. Vəl.. // Zərf mənasında. Yuxarı qaldırmaq. Yuxarı çıxmaq. – . . Kərbəlayı Heydər çıxardı küçəyə,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xidmət — is. <ər.> 1. Bir idarədə, müəssisədə və s. də maaşla qulluq etmə, işləmə, rəsmi vəzifə yerinə yetirmə. Xidmət etmək – bir idarədə, müəssisədə və s. də maaşla işləmək, qulluq etmək, rəsmi vəzifə yerinə yetirmək. Qorodovoy Kərbəlayı Zal… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sahibmənsəb — sif. və is. <ər.> Yüksək mənsəb, vəzifə sahibi olan, yüksək mənsəbli (vəzifəli). <Hacı Həsən:> Şeyxəna! Bu Heydər ağadır ki, teleqrafxanada sahibmənsəb və əhli elm bir vücuddur. C. M.. <İntizari:> Bir tərəfdən hökumətə qulluq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qalxmaq — f. 1. Ayağa durmaq, dik vəziyyət almaq. Müəllim sinfə girdikdə şagirdlər qalxdılar. Bütün salondakılar ayağa qalxdılar. Hamı yerindən qalxıb sıraya düzüldü. – Harın at qalxdı dik ayaq üstə; Ox dəyən ahu kimi tullandı. A. S.. Gəlinlər, qızlar… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əla — sif. <ər.> 1. Ən yüksək, ən yaxşı, ən gözəl. Əla meyvə. Əla şey. – <Qərib:> Yarın eyvanında cüt qoşa qızla; Şahsənəm əladır, hamısı gözəl. «Aşıq Qərib». Həmin bu yetər ki, desən; Qullarımdan əladır bu. Q. Z.. Leylinin bir lətafəti… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
